วันจันทร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558

Chapter 12 Happy 2nd Anniversary B1 B2

05 Oct 2015 : 8.09 PM




"มันไม่มีหรอกคนที่ทำให้ทุกวันเป็นวันพิเศษ
มีแต่คนที่อยู่ด้วยกันแล้วผ่านวันที่น่าเบื่อไปได้อย่างมีความสุข"




เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม ที่ผ่านมา เป็นวันครบรอบที่ปลากับพี่ตั้มเจอกันค่ะ
มันคือวันที่คบกันหรอ? ก็ไม่ใช่ ฮ่า ๆ มันคือวันที่เราเจอกันครั้งแรก หลังจากที่คุยกันผ่านแชทใน FB มาสักระยะ
ถ้าให้เล่าว่าเจอกันยังไง เรื่องมันจะยาวไปเนอะ เอาเป็นว่าเราเจอกันวันนี้ วันนี้ก็เลยเป็นส่วนนึงในวันสำคัญของพวกเรา
แต่วันที่เราตัดสินใจคบกันเป็นแฟนจริงจังมันอีกวันนึงนะ (เยอะมั้ยล่ะ ฮ่า ๆ  ๆ #ยิ้มอ่อน)

การคบกับใครสักคนมาเป็นระยะเวลา 2 ปี สำหรับปลามันดูน้อยนะ
มันเหมือนทุกวันของเราคือการเริ่มต้นตลอดเวลา
นี่ก็เลยคิดซะว่าการครบรอบที่เจอกันของเราในแต่ละปี 
มันก็เหมือนวันที่เราต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้าหากันมากกว่า

ปลากับพี่ตั้มผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ และคิดว่าคงต้องผ่านอะไรกันไปอีกเยอะเลย :)
แต่ปลาเห็นถึงความตั้งใจของพี่เสมอนะ
บางครั้งปลาอาจจะเอาแต่ใจ พี่ก็ยังตามใจ ยังเข้าใจ ขอบคุณนะคะ



สำหรับวันครบรอบปีที่ 2 เราทำอะไรกันบ้าง?

พูดเลยว่าปลาคิดไม่ออกว่าจะไปไหน ร้านโน่นนี่ก็ไปมาหมดแล้ว 
พี่ตั้มเองก็พยายามถามแหละว่าอยากไปไหน สุดท้ายปลาคิดอะไรไม่ออก ก็เลยแบบ ...





























"อยากกินส้มตำ" สั้น ๆ ง่าย ๆ 
วันครบรอบ ควรไปร้านสวย ๆ บรรยากาศดี ๆ แต่นี่ไม่ไปอ่ะ อยากกินส้มตำ ก็ไปร้านส้มตำกัน ฮ่าๆๆ

วันนั้นกิจกรรมที่ทำด้วยกันไม่มากหรอก ไปไหว้พระ ไปให้อาหารปลากัน
เหมือนเฉยๆ แต่ปลามีความสุขมากเลย 
คือ เคยป่ะ? ไปไหนก็แล้วแต่ กิจกรรมมันไม่น่าตื่นเต้น แต่เรามีความสุข
ไม่ต้องไปที่เลิศหรู ประหลาด หรือใคร ๆ ก็ไปแออัดกันก็ได้ 
แค่ไปกับคนที่เรามีความสุขที่ได้อยู่กับเค้าก็พอ ..... โอ้ยยยย ซึ้งไปอีก น้ำตาจะไหล ฮ่าๆๆ

อย่างที่เห็น วันครบรอบปีนี้ มีดอกไม้อีก 1 ช่อ
พี่ตั้มจะรู้ว่าปลาชอบดอกไม้มาก มากกกก มากกกกกกจริง ๆ นะ
แต่ปลาไม่แน่ใจหรอกว่าในทุก ๆ เทศกาลหรือช่วงเวลาสำคัญพี่ตั้มอยากซื้อให้มั้ย ฮ่า ๆ ๆ 
(ต้องคอยดูปีต่อ ๆ ไปเนอะ)


ตั้งแต่คบกันมา ปลาได้ดอกไม้จากพี่ตั้มหลายช่อแล้ว
แม่ก็เคยถามนะว่า "เอาดอกไม้มาทำไม? มันมีประโยชน์หรอ?"
บอกตรง ๆ สำหรับปลามันมีคุณค่ามาก ไม่รู้ทำไม มันเป็นตัวแทนของความใส่ใจ ^^

แต่ปีนี้ฮามากเลย เพราะ....

ด้านบนเป็นบทสนทนาในไลน์ ฮ่าาาาา
คือปลาก็แกล้งส่งไปช่วงวันก่อนที่จะถึงวันครบรอบ
พี่ตั้มก็รู้แหละ ว่าต้องซื้อ เอาจริง ๆ ถ้าพี่ตั้มไม่ซื้อปลาก็มีงอนนิดหน่อยนะ แต่คงไม่อะไรมาก

ช่วงที่เอามาให้ นางก็เอาใส่ไว้ในรถ คือเดินขึ้นรถไปก็เห็นเลย
ปลาเลยแซวว่า "ทำไมไม่ทำเซอร์ไพรส์เลย ..... ยัง อินี่ยังเยอะอีก ฮ่า ๆ ๆ "
พี่ตั้มบอก ก็ถามปลาแล้วว่าจะไปกินที่ร้านไหน ถ้ารู้ร้านพี่ก็พอจะเซอร์ไพรส์ได้
แต่ร้านที่ปลาไป คือ ตัดสินใจ ณ เวลานั้นเลย พี่จะเซอร์ไพรส์ยังไง







มาย้อนอ่านไลน์ เอออออ จริงด้วยว่ะ กร๊ากกกกกกกกกก





อะไรที่ทำให้ประทับใจอีกอย่างรู้มั้ย?
"ข้อความที่พี่เขียนด้วยลายมือตัวเองไง ^^"



ตอนที่นั่งพิมพ์อยู่ กลิ่นดอกลิลลี่ยังหอมชื่นใจอยู่เลย
พิมพ์ไปดมไป ... ลิลลี่จะเฉาหมดแล้ว :')









....ใครสักคนที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นโลกทั้งใบของเขา 

"เราว่าเราเจอแล้ว"


Chapter 11 B1 B2 in Deaw 11




จ๊ะเอ๋ :)

จริง  ๆ Topic นี้ปลาเล่าไปแล้วในอีกบล๊อคนึง
แต่ในนี้ปลามีอะไรจะเล่าโมเม้น(ที่ไม่ต้องบอกให้ใครรู้)ของเราสองคนนิดหน่อย 


ตั้งแต่ตอนขับรถไป มันก็จะมีเรื่องให้ตื่นเต้นเสมอสำหรับคู่เรา นั่นคือ "เรื่องเวลา"
มันจะต้องลน ต้องรีบ ต้องเร่งกันตลอดแหละ เวลาเราจะไปไหนกัน ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้ก็เช่นกันนะ เพราะเราออกจากบ้านช้า แล้วมันก็เป็นเย็นวันศุกร์ด้วย รถเลยติดมาก

ความวุ่นวายมีมาเป็นระลอก ๆ เวลารถติด สีหน้าปลาจะเครียด คำพูดการแสดงออกจะชัดเจนว่ากังวล
นี่เป็นโอกาสที่ดีเลยล่ะ ที่ปลาจะได้เห็นอีกด้านของพี่ตั้ม นั่นคือ "ความใจเย็น"
พี่ตั้มจะบอกเสมอว่า "ยังไงก็ทัน" "เอาน่า ... ใจเย็นๆ นะ เชื่อพี่"
มันก็ทำให้ปลาสบายใจในระดับนึงเลยนะ เพียงแต่ปลาไม่ได้บอกพี่

เวลาเราไปไหนกัน ยอมรับเลยว่าปลาเป็นคนไม่จำทาง สายตาเวลากลางคืนมองไม่ชัดด้วย
มันจะมีช่วงนึงที่เราหลง ปลามัวแต่โทรหาฝ้าย ฝ้ายเองก็ยังนึกทางไม่ออก พี่ตั้มเลยตัดสินใจไม่ถูก
เราหลงตรงทางแยกขึ้นสะพานไปหมอชิต ซึ่งจะไปจอดรถกันที่ BTS หมอชิตนั่นแหละ
ถ้าเป็นคนอื่น อาจจะด่าหรือทำหน้าไม่พอใจปลาก็ได้นะ (เคยเจอคนแบบนี้)
แต่พี่ตั้มไม่ใช่ ^^ พี่ตั้มก็ยังคงใจเย็น ปล่อยให้ปลาใจร้อนอยู่คนเดียว 5555





รู้ป่าว? "เราไปเที่ยวกับเธอเราอุ่นใจทุกครั้งเลย" :)

ขอบคุณนะคะ สำหรับในทุกๆ วัน ในทุก ๆ ความทรงจำที่ช่วยบันทึกมันด้วยกัน
ถ้าไม่มีพี่ตั้ม ปลาเองก็คงไม่รู้ว่าจะไปใช้ชีวิตคู่แบบนี้ได้กับใคร


วันเสาร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2558

Chapter 10 Haloooo 24 June 2015 Happy Peerapun Day

ไม่ได้อัพนานมาก ฮ่าาาาาาาาาา

วันนี้ได้ฤกษ์จรดนิ้วมือพิมพ์สักที
ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ที่ผ่านมา เป็นวันเกิดมนุษย์แฟนของปลาเอง
เป็นครั้งที่สองแล้วที่ปลาจัดวันเกิดให้พี่ตั้ม
ปีก่อนหน้าที่ถือว่าประสบผลสำเร็จนะ ในระดับหนึ่งแหละ แต่ปีนี้ ...
เหตุการณ์แม่งวุ่นวายมาก พังกว่าปีที่แล้ว ตลก อาย ซึ้งในเวลาเดียวกัน

Edit : เพราะว่ายุ่งด้วย ขี้เกียจด้วย มาอัพต่อเอาวันนี้เลยล่ะกัน 5 Sep, 2015


เรื่องมันมีอยู่ว่า ... ปีนี้ ลุงของปลาเสีย ที่บ้านต้องวุ่นกันเตรียมงาน
แพลนที่จะเซอร์ไพรส์วันเกิดที่ร้านกาแฟของเพื่อนปลาก็เลยล่ม (ทั้งๆ ที่ไปบอกร้านไว้แล้ว)

ปลาคิดว่ามันสำคัญนะ แยากให้สิ่งที่เราชอบกับเค้า
อยากให้เค้ามีความสุขในวันเกิด อยู่กับเรา ของขวัญ ดอกไม้ ลูกโป่ง

.
.
.
.

ปลาเป็นคนเยอะสินะ 55555

เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด ก็เลยต้องคิดเยอะขึ้น เยอะ เยอะจนปวดกบาล
สุดท้ายเลยคิดได้ว่า ... อืม ในเมื่อวันนี้ต้องลาโรงเรียนเตรียมงานลุง งั้นก็ขับรถไปเจอนางที่ร.ร.นางเลยล่ะกัน
ประเด็นคือร.ร.พี่ตั้มอยู่คลอง 14  .... ไกล๊ไกลเข้าไปอีก แต่ในใจตอนนั้นคืออย่างเดียวคือต้องทำให้ได้


แท๊แด๊​...........ลูกโป่งที่เห็น นั่นก็ไปหาซื้อเองนะ เอาไปเติมลมเองอีกกกก ทุ่มเทททมาก



ลูกโป่งเกือบ 30 ลูก เป่าใหม่ ๆ เหม็นมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
แต่ก็นั่งยัดมาได้ แตกใส่หูด้วย
มิชชั่นนี้จะสำเร็จไม่ได้เลย ถ้าขาดตากล้องผู้ร่วมทาง "น้องอัญ" น่ารักมาก
ให้ถ่ายรูป ช่วยดูทาง ทำได้หมดเลย ^^



แดดร้อนมาก ลมแรงมาก ดงกล้วยเยอะมาก

คือโลเคชั่นกับความคิดสวนทางกันสุด ๆ เลยนะ แต่ก็....เอาเถอะ ถึงขั้นนี้แล้ว



เรียกนางออกมาเอาของ + เซอร์ไพรส์

หน้าพี่ตั้มเหมือนดีใจ? หรือเปล่า? ฮ่าาาาา ก็ไม่รู้นะ เหมือนจะเขิน หรือเราคิดไปเอง
ไม่รู้ทำงี้พี่ตั้มชอบมั้ย? แต่ปลาชอบนะ ฮ่าๆๆๆ


ไม่อยากให้ต้องมานั่งคาดหวังอะไรกันหรอก รู้ว่าวันนี้มีกัน ถ้าทำอะไรได้ปลาจะทำให้
และทำให้ดีที่สุด







รักนะ <3

วันพุธที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558

Chapter 9 Keep fight for our future

คนเรา ... ไม่ได้มีแต่ช่วงเวลาแห่งความสุขที่หวานหอมหรอก

คนเรา ... ต้องมีช่วงที่ท้อแท้ ล้มลุกคลุกคลานกันทั้งนั้น

"ความรักก็เช่นกัน"

ปลาจำได้แม่น ภาพเหตุการณ์วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2558
วันที่ผู้ชายคนนึงเสียเสียน้ำตา เสียความรู้สึก แล้วก็ร้องไห้ต่อหน้าเรา
มันเป็นวันที่หนักหน่วงสำหรับพี่ตั้ม หลังจากฟังผลสอบครูผู้ช่วยรอบพิเศษ
ปลารู้ว่าพี่ตั้มหวังไว้เยอะมาก ปลาเองก็หวังนะ
แต่ปลาก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังในตัวพี่ เพราะปลาบอกแล้วว่ายังไงเรารู้กันว่าพี่ทำดีที่สุดแล้ว
รู้ว่าพี่ตั้งใจ และจริงจังกับการสอบครั้งนี้มากแค่ไหน

ปลาอาจจะเป็นคนที่ปลอบใครไม่เก่ง
ไม่รู้จะพูดยังไงให้ไม่เครียด เพราะรู้ว่าพี่เครียด 
ปลาเองก็เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา เลยรู้ว่าการแบกรับความหวังของใครหลายคนเอาไว้มันหนัก
พอเราทำไม่ได้อย่างที่เค้าหวังความเสียใจ เสียดายและเสียความรู้สึกมันก็จะตามมา

พอเห็นพี่ไม่สบายใจ ปลาก็ไม่สบายใจเหมือนกัน
แต่ก็อยากจะบอกพี่ว่าเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้นะ




รูปนี้ถ่ายที่จปร. ตอนที่เรากำลังนั่งให้กำลังใจกัน
ที่ต้องเบลอหน้าเพราะ....พี่ตั้มไม่อยากถ่ายรูป บอกไม่มีอารมณ์ 5555 แต่ปลามี
คนจะเศร้า เราห้ามกันไม่ได้หรอก
แต่ก็อยากให้พี่รู้ว่าคนเรามันต้องมีอารมณ์นี้ ถ้าพี่เศร้า ปลาจะยิ้มเพื่อให้กำลังใจพี่นะ
อย่างน้อยมันต้องมีสักคนที่เข้มแข็งกว่า จะได้ช่วยให้อีกคนฮึด

แล้วก็อย่าบอกเลยว่าพี่ง๊องแง๊งเนอะ เพราะเอาจริงๆ พี่เข้มแข็งกว่าปลามาก
ถ้าเป็นปลา สงสัยจะง๊องแง๊งกว่านี้ ร้องหนักกว่านี้ล่ะ 555555


เอาใหม่เนอะ สู้ ๆ เชื่อว่ายังไงความสำเร็จของเราก็ต้องมาถึงสักวัน :)

*ปล.


มันมาแล้ว "หมอนนนนนนนนนนนอิงคู่"
รอนานมากกกก มีคนเห็นแล้วทักว่า "ของชำร่วยงานแต่งหรอ?"
กร๊ากกกก เหมือนรึ????

วันอาทิตย์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

Chapter 8 Our white valentine 2015





14  Feb 2015

กุหลาบขาว การ์ดใบเล็ก ร้านอาหาร ไฟสวยๆ คำพูดดีๆ

.......
ปีนี้ได้ครบทุกอย่าง แตกต่างจากปีที่แล้วนิดนึงตรงที่ปีนี้เรามีความรู้สึกผูกพันกันมากกว่าเดิม
จากที่คุยกันมาได้สักระยะหนึ่ง หลายคำสบประมาท เกี่ยวกับความรักที่มีโปรโมชั่น 
พอเข้าปีที่ 2 เคยคิดนะว่าอะไรๆ มันอาจจะน้อยลง
.
.
.
.

แต่มันก้ตรงกันข้าม

:)

ขอบคุณผู้ชายคนนึงที่ทำเพื่อเราหลายๆ อย่าง 
ขอบคุณในคามใส่ใจ ขอบคุณความดี ขอบคุณความห่วงใยที่มีให้กันเสมอ
ปลาอาจจะไม่ค่อยมีอะไรให้ อาจจะทำให้เครียดบ่อยๆ น้อยใจบ้าง
แต่พี่ก็แสดงให้เห็นว่าปลาสำคัญตลอดเลย

ดีใจที่มีกันนะ

 ดูจริงจังที่จะดูการ์ด

 บอกให้กลับไปอ่านที่บ้าน!!!


:D




























Happy Valentine Day all <3

วันพุธที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

Chapter 7 นาฬิกาปลุกของฉัน

เคยสงสัยมั้ย
.
.
.
"ทำไมคนเป็นแฟนกันต้องมีโมเม้นโทรปลุกกันตอนเช้า กู๊ดไนท์กันตอนกลางคืน"


ปกติปลาเป็นคนที่ (เคย) ตื่นเช้า
เราจะลุกเองโดยอัตโนมัติ ในเวลาที่คุ้นเคย 

ตั้งแต่คุยกับพี่ตั้มมา ตั้งแต่วันแรกที่ตัดสินใจว่าจะลองคบๆคุยๆกันดู
พี่ตั้มจะโทรมาปลุกเราทุกเช้า เสมอต้นเสมอปลาย
มันอาจจะดูธรรมดานะ เพราะคู่อื่นๆ คงเป็นแบบนี้เหมือนกัน

ที่พิเศษคือ พี่ตั้มจะโทรมาปลุกเฉพาะวันจันทร์ - ศุกร์
ถ้าเป็นเสาร์ - อาทิตย์จะไม่มีการโทรปลุกเลย
ตอนแรกก็งงว่า เอ๊ะ สงสัยจะลายออก ที่ว่าจะโทรเยอะๆ นี่คงเป็นแค่สิ่งที่เราคิดไปเอง
แต่มันมีเหตุผลนะ .... (ซึ่งเรามารู้ทีหลัง)

พี่ตั้มบอกว่าเสาร์ - อาทิตย์อยากให้ปลานอนเต็มที่ เลยไม่อยากปลุก
5555555555555555 ดูดีมั้ย?

เอาจริง ๆ ปลาเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนนึงนะ (ขอเข้าข้างตัวเอง)
คือแฟนค่อนข้างดูแลและเข้าใจธรรมชาติของเราอ่ะ ไม่ต้องปรับตัว ไม่ต้องสร้างภาพว่าดีอะไรเลย

ขอบคุณนะคะที่คอยเป็นนาฬิกาปลุกแสนดี ขอต่อเวลานอนก็ให้ (เพราะรู้ว่าขัดไม่ได้ 555)
ขอบคุณที่เข้าใจ ขอบคุณที่ทำให้อุ่นใจเสมอที่อยู่ด้วยกัน
ต่อไปปลาคงทำอะไรไม่เป็นแล้ว เพราะอยู่ด้วยกันพี่ทำให้หมด

แม้กระทั่งวันนี้ พี่ก็ยังคงโทรปลุกด้วยน้ำเสียงงงๆ เพราะปลาตื่นมารับเร็วกว่าปกติ
บางครั้งก็มีเรื่องตลก เช่น ปลาไม่ยอมตื่น ยังคงทำน้ำเสียงงัวเงีย จิกหัวตัวเองออกจากที่นอนไม่ได้
พี่ก็จะใช้มุก "ฮัลโหล ๆ ไม่มีคลื่นเลย อะไรนะ อะไรนะ"
มันทำให้ปลาต้องลุกออกจากเตียง เพื่อเดินไปหาคลื่น บางทีต้องไปถึงหน้าบ้าน เอิ่ม ....
แล้วพี่ก็จะบอก "โอเค ตื่นแล้วเนอะ"

เอ่อ .... ร้ายนะอิตูด 555555





เป็นแฟนแบบอเนกประสงค์มาก ทำได้ทุกอย่างเลย
























55555555 ขอจับภาพตอนหลับหน่อยนะ หลับยังใส่แว่น? 555

วันจันทร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2558

Chapter 6 แข่งกันทำเซอร์ไพรส์

ว่าด้วยเรื่องการเซอร์ไพรส์ ปลาเชื่อว่าทุกคู่ก็น่าจะมีเรื่องแบบนี้บ้าง ไม่มากก็น้อยเนอะ
...................

อย่างของคู่ปลากับพี่ตั้ม มันดูจะเป็นเซอร์ไพรส์ที่ตลกมากกว่า
ทั้งทุลักทุเล ขำ ฮา ฮาปนเศร้า ฮาไม่ออก

โดยส่วนตัวปลาเป็นคนชอบการทำเซอร์ไพรส์มาก ติดนิสัยแบบนี้มาตั้งแต่ช่วงมหาลัย
ถ้าเป็นวันเกิดเพื่อน ปีแรกๆ เพื่อนจะงง ๆ จับแนวเราไม่ได้
เราจะชอบเซอร์ไพรส์แบบแกล้งๆ เอาฮาอ่ะ คือเรามีความสุข (เลยคิดเองด้วย)ว่าเพื่อนก็ต้องมีความสุข
หลังๆมาเพื่อนก็จับไต๋ได้นะ รู้แล้วว่าใกล้วันเกิด มึงตองเซอร์ไพรส์กูแน่ๆ
แล้วส่วนใหญ่ พอถึงวันเกิดตัวเอง เพื่อนจะตีบตัน แบบไม่รู้จะเซอร์ไพรส์อะไรเราดีอ่ะ
เพื่อนพูดเลยนะว่า "วันเกิดสุธิดาอ่ะ เค้าไม่รู้จะทำไงดี เอาแบบธรรมดาๆ แล้วกันนะ"

แต่ปลาไม่ค่อยมายด์เท่าไร คือมันเป็นความสุขของเราเวลาเราแกล้งเพื่อนอ่ะ
ดังนั้น วันเกิดตัวเองเลยไม่ค่อยมีอะไรมาก ไม่ใช่เพื่อนไม่สนใจหรอก แต่เพื่อนหมดมุขแล้วค่ะ 5555

ที่จะเล่าก็คือ "วันเกิดพี่ตั้ม"

24  มิถุนายน 2557
เป็นปีแรกที่ปลาอยู่ฉลองวันเกิดกับพี่ตั้ม เพราะเราเพิ่งคบกัน
ไม่รู้สิ!! สำหรับวันเกิด ปลาว่ามันเป็นวันสำคัญนะ มันเป็นวันที่ใน 1 ปีมีครั้งเดียว
ถ้ามีใครสักคน เราก็อยากให้เค้ามีความสุขมากๆในวันเกิดของเค้า

การเซอร์ไพรส์วันเกิดพี่ตั้ม เป็นอะไรที่คิดแปบเดียวแล้วลงมือทำเลย
โดยมีเพื่อนเรา (จุ๊บกับแพร) เป็นผู้ช่วย
แรก ๆ ก็คิดก่อนว่าจะทำประมาณไหน เพราะก็เข้าใจนะว่าเป็นวันเกิดผู้ชาย
หน่อมแหน้มก็ตลกไป ถ้ามีแค่เค้กแล้วร้องเพลงก็เอ้าท์ไปแล้ว
มันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้น ตกใจกว่านั้น เซอร์ไพรส์กว่านั้น
(อินี่คิดเวอร์ตลอด แต่พอทำจริงๆ แม่งพังพินาศได้อีก 555555)

เริ่มจากอุปสรรคเรื่องสถานที่ก่อนเลย นึกออกมั้ยว่าเราเล็งร้านนี้ไว้ว่าเราจะจัดวันเกิดงี้
แต่พอขับรถไปหน้าร้าน สรุป "ร้านปิด 1 วัน"
ปลาเริ่มสติหลุดตั้งแต่ร้านที่จะจัดงานปิดนั้นแหละ 55555 ก็โทรปรึกษาเพื่อนจนหาร้านใหม่ได้
พอคุยกับพี่ตั้ม คือเรารู้ตัวเองนะว่าเรามีพิรุธหลายกรณี จนเค้าน่าจะพอจับทางได้
แต่ไหนๆก็ไหนๆ แล้วอ่ะ งานเลี้ยงมันก็ต้องมีต่อ ถูกมั้ย? 55555

พี่ตั้มบอกเดี๋ยวพี่ไปรับนะ เราก็รีบปฏิเสธว่า "เดี๋ยวหนูไปเอง"
นี่คือความผิดปกติที่ 1 (พี่ตั้มบอกพี่พอจะรู้ตั้งแต่แรกแล้วล่ะ - -")
สรุปเราก็มารอที่ร้านกับเพื่อนก่อน พอพี่ตั้มมาก็นั่งกินกันปกติ
ก่อนหน้านี้เราไปตกลงกับเจ้าของร้านแล้วนะ ว่าจะเอาแบบไหน เซอร์ไพรส์ยังไง
เจ้าของร้าน (ผู้หญิง)ก็ดูเข้าใจอะไรง่ายๆ อธิบายนิดหน่อยคือนางดูเกทแล้ว

สักพักเราขอไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อน เพราะจะไปบอกกับเจ้าของร้านว่าให้เตรียมเค้กได้แล้ว
ตอนนั้นเจ้าของร้าน (ผู้ชาย) กลับมาพอดี เราก็ไม่อะไร
ไปเข้าห้องน้ำเสร็จ ก่อนเดินกลับโต๊ะก็แวะบอกเค้าที่เคาท์เตอร์ว่าพอปิดไฟแล้วเอาเค้กไปที่โต๊ะเลยค่ะ

นั่งกินกันไปเรื่อยๆ เจ้าของร้าน (ผู้ชาย) เดินถือเค้กกับมีดมา ที่สำคัญไฟไม่ปิด เทียนไม่จุด
OMG!!!!!!!!!
นี่คือเซอร์ไพรส์หราาาาาาาาาาาาาาาาา เซอร์ไพรส์มากกกกกกกกกกเลยยยยยยย
เราก็แบบ จะแกล้งๆ ถามเค้าว่า "เอ่อพี่คะ สงสัยผิดโต๊ะนะ ไม่ใช่เค้กโต๊ะนี้"
"ใช่ครับ ของโต๊ะนี้แน่นอน" - -" เอิ่มมมมมมมม ปลาก็ได้แต่ทำหน้าแหยๆ
สุดท้าย คือ เซอร์ไพรส์ด้วยการมาช่วยกันจุดเทียนเอง ปิดไฟเอง ร้องเพลงเอง

งานล่มแบบพังพินาศระดับ 10 จ้าาาาาาาาา




























ป้ายคำว่า "Happy Birthday" เอากระดาษรร. สายรุ้งก็ของรร. คิดวันนั้น ทำวันนั้น






























































ถามพี่ตั้มว่าเคยมีใครทำให้แบบนี้มั้ย? 
ที่ถามไม่ใช่ว่าจะอะไรตัวเองนะ แต่เราอยากรู้ว่าเค้าชอบมั้ย? รู้สึกยังไง
พี่ตั้มบอก ไม่เคยมีใครทำให้แบบนี้หรอก ขอบคุณนะ

บอกเลยว่าปลาก็มีความสุขเหมือนกันนะ มันไม่ใช่ว่าเราอยากจะทำอะไรแบบนี้เพื่อให้เหมือนใคร
แต่มันเป็นความสุข ที่ทำให้วันสำคัญของใครสักคนมีความสุข 
แม้มันจะทุลักทุเลไปบ้าง แต่วันนั้นทุกคนก็มีเสียงหัวเราะ

อยากให้ 1 วันในแต่ละปีเป็นวันที่พี่มีความสุข มีรอยยิ้ม ยิ้มเยอะๆ
ปลาตั้งใจทำให้ แล้วก็จะทำไปตลอด ^^ 



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ปฏิบัติการเอาคืน

16 พฤศจิกายน 2557

อืมมมมมมมมมมมมม คราวนี้วันเกิดปลาบ้าง
ตอนแรกคิดไม่ออกหรอกว่าพี่ตั้มจะเซอร์ไพรส์ยังไง เราเป็นคนคิดเยอะอยู่แล้ว
ใครทำอะไรนี่จะพยายามจับพิรุธทั้งหมด
แต่สิ่งที่ปลากับพี่ตั้มแตกต่างกัน คือ "พี่ตั้มเนียนกว่า" เยอะ!!!

พี่ตั้มใช้มุขเนียนทำเป็นลืม เหมือนปีก่อนที่ลืมวันเกิดปลา โดยจำผิดว่าปลาเกิดวันที่ 17
แล้วก็พยายามทำตัวยุ่ง มีเรื่องโน้นเรื่องนี้เข้ามาเพียบ
ตอนแรกจะไม่เชื่อหรอก แต่มันเนียนเกินไปไง เราเลยคิดเหมือนกันนะว่าเค้าลืมจริงๆ

ตอนนั้นเสียใจอ่ะ บอกตรงๆ เพราะเราคิดไงว่าวันเกิดมันสำคัญ ปีที่แล้วก็ลืม ปีนี้จำเป็นต้องลืมอีกหรอ?
คุยกับเพื่อน เพื่อนก็ปลอบใจนะ แต่ปลอบใจแบบให้กูคิดมากเข้าไปอีก 5555555

ในชีวิตปลา ตั้งแต่มีแฟนมา ไม่เคยมีคนไหนเซอร์ไพรส์ปลาเลย
มีอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกไรมาก (หรือเราคาดหวังเกินไป)
สักครั้งเราอยากมีโมเม้นแบบ......มีลูกโป่งหลายๆ ลูกรอบตัว มีเค้ก มีเพื่อนเรา มีดอกไม้ที่เราชอบ
พอบอกเพื่อน เพื่อนด่าว่า "อิบ้า อย่าเยอะ!!!"
ก็คิดนะว่ามันเยอะจริงๆ เราไม่ใช่เซเลป ไม่ใช่ดารา ไม่ใช่นางฟ้าที่จะมีผช.มาประเคนของให้
แต่ใจเรามันอยากได้ไง อยากมีโมเม้นแบบนี้ อยากมากกกกกกกกกก

แต่พี่ตั้มเงียบมาก คือเหมือนว่าวันเกิดปีนี้จะไม่มีอะไรเลย ในตอนแรกคิดแบบนั้น
พอใกล้วันเข้าก็......มันมีพิรุธข้อสงสัยหลุดมาหลายอย่างนะ สรุป !! พี่ตั้มก็ทำไม่เนียน 5555
แต่ทุกอย่างที่ปลาอยากให้มี เค้าหามาให้หมด ทั้งดอกไม้ ลูกโป่ง แล้วก็เค้ก

พอเห็นเค้าเดินเข้ามาพร้อมดอกไม้เราก็รู้สึกแบบ..... OMG!!!
นั่งหน้าเหวอไปนิดนึง ขำตัวเองด้วย แล้วก็อายแทนเค้าด้วย มันบรรยายไม่ถูกเลย
ยิ่งพอมารู้เบื้องหลัง ว่าเพื่อนเราช่วยไปหาลูกโป่ง ยัดใส่รถมากว่า 50 ลูก 
แล้วไหนจะสารพัดหาคำปลอบใจช่วงเรานอยด์ๆ โอ้ยยยยย มันเกินกว่าที่จะบรรยายอ่ะ

ขอบคุณนะคะ วันเกิดปี 57 
เป็นอีก 1 ความทรงจำที่ดีมากถึงมากที่สุด
ฮากว่านั้นคือ กลับบ้านพ่อถามบ้าหรือเปล่า เล่นไรกันเป็นเด็กๆ 






































                          ❤