วันจันทร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558

Chapter 12 Happy 2nd Anniversary B1 B2

05 Oct 2015 : 8.09 PM




"มันไม่มีหรอกคนที่ทำให้ทุกวันเป็นวันพิเศษ
มีแต่คนที่อยู่ด้วยกันแล้วผ่านวันที่น่าเบื่อไปได้อย่างมีความสุข"




เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม ที่ผ่านมา เป็นวันครบรอบที่ปลากับพี่ตั้มเจอกันค่ะ
มันคือวันที่คบกันหรอ? ก็ไม่ใช่ ฮ่า ๆ มันคือวันที่เราเจอกันครั้งแรก หลังจากที่คุยกันผ่านแชทใน FB มาสักระยะ
ถ้าให้เล่าว่าเจอกันยังไง เรื่องมันจะยาวไปเนอะ เอาเป็นว่าเราเจอกันวันนี้ วันนี้ก็เลยเป็นส่วนนึงในวันสำคัญของพวกเรา
แต่วันที่เราตัดสินใจคบกันเป็นแฟนจริงจังมันอีกวันนึงนะ (เยอะมั้ยล่ะ ฮ่า ๆ  ๆ #ยิ้มอ่อน)

การคบกับใครสักคนมาเป็นระยะเวลา 2 ปี สำหรับปลามันดูน้อยนะ
มันเหมือนทุกวันของเราคือการเริ่มต้นตลอดเวลา
นี่ก็เลยคิดซะว่าการครบรอบที่เจอกันของเราในแต่ละปี 
มันก็เหมือนวันที่เราต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวเข้าหากันมากกว่า

ปลากับพี่ตั้มผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ และคิดว่าคงต้องผ่านอะไรกันไปอีกเยอะเลย :)
แต่ปลาเห็นถึงความตั้งใจของพี่เสมอนะ
บางครั้งปลาอาจจะเอาแต่ใจ พี่ก็ยังตามใจ ยังเข้าใจ ขอบคุณนะคะ



สำหรับวันครบรอบปีที่ 2 เราทำอะไรกันบ้าง?

พูดเลยว่าปลาคิดไม่ออกว่าจะไปไหน ร้านโน่นนี่ก็ไปมาหมดแล้ว 
พี่ตั้มเองก็พยายามถามแหละว่าอยากไปไหน สุดท้ายปลาคิดอะไรไม่ออก ก็เลยแบบ ...





























"อยากกินส้มตำ" สั้น ๆ ง่าย ๆ 
วันครบรอบ ควรไปร้านสวย ๆ บรรยากาศดี ๆ แต่นี่ไม่ไปอ่ะ อยากกินส้มตำ ก็ไปร้านส้มตำกัน ฮ่าๆๆ

วันนั้นกิจกรรมที่ทำด้วยกันไม่มากหรอก ไปไหว้พระ ไปให้อาหารปลากัน
เหมือนเฉยๆ แต่ปลามีความสุขมากเลย 
คือ เคยป่ะ? ไปไหนก็แล้วแต่ กิจกรรมมันไม่น่าตื่นเต้น แต่เรามีความสุข
ไม่ต้องไปที่เลิศหรู ประหลาด หรือใคร ๆ ก็ไปแออัดกันก็ได้ 
แค่ไปกับคนที่เรามีความสุขที่ได้อยู่กับเค้าก็พอ ..... โอ้ยยยย ซึ้งไปอีก น้ำตาจะไหล ฮ่าๆๆ

อย่างที่เห็น วันครบรอบปีนี้ มีดอกไม้อีก 1 ช่อ
พี่ตั้มจะรู้ว่าปลาชอบดอกไม้มาก มากกกก มากกกกกกจริง ๆ นะ
แต่ปลาไม่แน่ใจหรอกว่าในทุก ๆ เทศกาลหรือช่วงเวลาสำคัญพี่ตั้มอยากซื้อให้มั้ย ฮ่า ๆ ๆ 
(ต้องคอยดูปีต่อ ๆ ไปเนอะ)


ตั้งแต่คบกันมา ปลาได้ดอกไม้จากพี่ตั้มหลายช่อแล้ว
แม่ก็เคยถามนะว่า "เอาดอกไม้มาทำไม? มันมีประโยชน์หรอ?"
บอกตรง ๆ สำหรับปลามันมีคุณค่ามาก ไม่รู้ทำไม มันเป็นตัวแทนของความใส่ใจ ^^

แต่ปีนี้ฮามากเลย เพราะ....

ด้านบนเป็นบทสนทนาในไลน์ ฮ่าาาาา
คือปลาก็แกล้งส่งไปช่วงวันก่อนที่จะถึงวันครบรอบ
พี่ตั้มก็รู้แหละ ว่าต้องซื้อ เอาจริง ๆ ถ้าพี่ตั้มไม่ซื้อปลาก็มีงอนนิดหน่อยนะ แต่คงไม่อะไรมาก

ช่วงที่เอามาให้ นางก็เอาใส่ไว้ในรถ คือเดินขึ้นรถไปก็เห็นเลย
ปลาเลยแซวว่า "ทำไมไม่ทำเซอร์ไพรส์เลย ..... ยัง อินี่ยังเยอะอีก ฮ่า ๆ ๆ "
พี่ตั้มบอก ก็ถามปลาแล้วว่าจะไปกินที่ร้านไหน ถ้ารู้ร้านพี่ก็พอจะเซอร์ไพรส์ได้
แต่ร้านที่ปลาไป คือ ตัดสินใจ ณ เวลานั้นเลย พี่จะเซอร์ไพรส์ยังไง







มาย้อนอ่านไลน์ เอออออ จริงด้วยว่ะ กร๊ากกกกกกกกกก





อะไรที่ทำให้ประทับใจอีกอย่างรู้มั้ย?
"ข้อความที่พี่เขียนด้วยลายมือตัวเองไง ^^"



ตอนที่นั่งพิมพ์อยู่ กลิ่นดอกลิลลี่ยังหอมชื่นใจอยู่เลย
พิมพ์ไปดมไป ... ลิลลี่จะเฉาหมดแล้ว :')









....ใครสักคนที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นโลกทั้งใบของเขา 

"เราว่าเราเจอแล้ว"


Chapter 11 B1 B2 in Deaw 11




จ๊ะเอ๋ :)

จริง  ๆ Topic นี้ปลาเล่าไปแล้วในอีกบล๊อคนึง
แต่ในนี้ปลามีอะไรจะเล่าโมเม้น(ที่ไม่ต้องบอกให้ใครรู้)ของเราสองคนนิดหน่อย 


ตั้งแต่ตอนขับรถไป มันก็จะมีเรื่องให้ตื่นเต้นเสมอสำหรับคู่เรา นั่นคือ "เรื่องเวลา"
มันจะต้องลน ต้องรีบ ต้องเร่งกันตลอดแหละ เวลาเราจะไปไหนกัน ฮ่าๆๆๆๆ
วันนี้ก็เช่นกันนะ เพราะเราออกจากบ้านช้า แล้วมันก็เป็นเย็นวันศุกร์ด้วย รถเลยติดมาก

ความวุ่นวายมีมาเป็นระลอก ๆ เวลารถติด สีหน้าปลาจะเครียด คำพูดการแสดงออกจะชัดเจนว่ากังวล
นี่เป็นโอกาสที่ดีเลยล่ะ ที่ปลาจะได้เห็นอีกด้านของพี่ตั้ม นั่นคือ "ความใจเย็น"
พี่ตั้มจะบอกเสมอว่า "ยังไงก็ทัน" "เอาน่า ... ใจเย็นๆ นะ เชื่อพี่"
มันก็ทำให้ปลาสบายใจในระดับนึงเลยนะ เพียงแต่ปลาไม่ได้บอกพี่

เวลาเราไปไหนกัน ยอมรับเลยว่าปลาเป็นคนไม่จำทาง สายตาเวลากลางคืนมองไม่ชัดด้วย
มันจะมีช่วงนึงที่เราหลง ปลามัวแต่โทรหาฝ้าย ฝ้ายเองก็ยังนึกทางไม่ออก พี่ตั้มเลยตัดสินใจไม่ถูก
เราหลงตรงทางแยกขึ้นสะพานไปหมอชิต ซึ่งจะไปจอดรถกันที่ BTS หมอชิตนั่นแหละ
ถ้าเป็นคนอื่น อาจจะด่าหรือทำหน้าไม่พอใจปลาก็ได้นะ (เคยเจอคนแบบนี้)
แต่พี่ตั้มไม่ใช่ ^^ พี่ตั้มก็ยังคงใจเย็น ปล่อยให้ปลาใจร้อนอยู่คนเดียว 5555





รู้ป่าว? "เราไปเที่ยวกับเธอเราอุ่นใจทุกครั้งเลย" :)

ขอบคุณนะคะ สำหรับในทุกๆ วัน ในทุก ๆ ความทรงจำที่ช่วยบันทึกมันด้วยกัน
ถ้าไม่มีพี่ตั้ม ปลาเองก็คงไม่รู้ว่าจะไปใช้ชีวิตคู่แบบนี้ได้กับใคร